William Shakespeare Sone 104

Senin gibi güzel dost sanki yaşlanır mıymış?
İlk kez göz göze geldik, eşsiz güzeldin hani,
İşte bugün de öylesin. Üç karakış,
Ormanlardan silkti de üç yazın kibrini,
Enfes üç bahar, soluk bir güz gibi kıvrandı;
Nice mevsimler göçtü, gördüm, zaman boyunca:
Burcu burcu üç Nisan üç Haziranda yandı;
Ama sen gördüğüm gibi körpe bir yonca…
Ah güzellik sürmez ki; sanki bir saat kolu:
Hırsızlama yürürken gidişini görmek zor.
Belki sendeki renk de çoktan tuttu da yolu,
Benim gözüm yerinde sanarak aldanıyor.
Doğum bekleyen çağ, bak korkum değil nafile;
Güzelliğin yazı sen doğmadan ölmüş bile.