Tanrı beni ilk başta sana kul yaptı,
Sonra keyfine el koymayı kurmamı yasak etti.
Ya da özlem duymamı hesaplı zamanlara,
Kölenim ya, boş vaktin olsun diye bekletti.
Ah, bırak katlanayım, el pençe divan: değer,
Senin özgürlüğünün tutuklu yokluğuna,
Her mihnete sabreder, her azara baş eğer,
İncittin diye hiç suç yüklemez bile sana.
Sen nerde olursan ol, yetkin, güçlü, özgürsün,
Hâkimsin dilediğin gibi kendi vaktine,
Canın neyi isterse varsın o keyif sürsün,
Kendine suç işlersen kendin bağışla yine.
Beklemek cehennemdir, ama beklerim seni,
İyi kötü demeden, suçlamadan keyfini.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder